جهان مدتی است درگیر مشکلات بیماری‌های دنیاگیر (پاندمیک) شده است. با وقوع هر همه‌گیری جدید، سازمان بهداشت جهانی همه کشورها را به تقویت ظرفیت‌ها و آمادگی پاسخ به بیماری دنیاگیر فرامی‌خواند و نسبت به خطرات بالقوه هشدار می‌دهد. با این حال، همکاری‌های بین‌المللی به تنهایی کافی نیست و قابلیت‌های پاسخگویی داخلی مؤثر نیز لازمه مهار و کاهش ‌بیماری‌ها و ارتقای سلامت جوامع هستند. شبکه‌ای از نیروهای مشتاق، مسئول و مطلع که از قبل بدون انگیزه‌های مالی و براساس اهداف وطن دوستانه و انسانی شکل گرفته‌اند، می‌توانند در زمان بروز یک همه‌گیری هم‌چون کرونا، به خدمت جامعه درآیند. این گروه‌ها، جمعیت‌ها، سازمان‌های مردم‌نهاد یا سمن‌ها و سازمان‌های جماعت محور فارغ از حوزه تخصصی کاری (خواه مبارزه با فقر باشد یا انگیزه‌های زیست‌محیطی)، به ‌دلیل شبکه روابط و اعتماد متقابلی که از قبل با مردم شکل داده‌اند، می‌توانند همچون صدها بازوی کمکی کوچک، نیروهای دولتی در صحنه را یاری دهند. این حلقه‌های رابط مطلع و معتمد در فاصله مردم و دولت، چه در زمینه اطلاع رسانی دوطرفه درمورد بیماری و چه برای کمک‌های فیزیکی موردنیاز در مراکز بهداشتی و درمانی شهرها یا مناطق دورافتاده،‌ می‌توانند کمک مهمی به نیروهای دولتی کنند.